Μια ανιαρή ταινία, ο κώδικας Da Vinci!

Γράφει ο

Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

E-Mail: lvassilis@hotmail.com

Γράφαμε προ ημερών για το βιβλίο και την ταινία «ο κώδικας Da Vinci”, που ξεσήκωσε τους ζηλωτές και άλλους ορθόδοξους χριστιανούς (;), αλλά και την ιερά Σύνοδο, ενώ στις τηλεοράσεις εμφανίζονται οι ίδιοι και ίδιοι καλόγεροι, ιερείς και θεολόγοι, παπαγαλάκια των εκπομπών, που ωρύονται κατά της ταινίας. Ε, λοιπόν, η ταινία προβλήθηκε και πήγαμε στην πρεμιέρα, να μη χάσουμε το κελεπούρι!

Είχαμε διαβάσει το βιβλίο και δεν μας είχε κάνει καμιά εντύπωση, γιατί αυτά τα γνωρίζαμε από τα απόκρυφα ευαγγέλια και τις διδασκαλίες των ναϊτών και των μασόνων (βλ. σχετικά δικά μας βιβλία και το Μαύρο Λεξικό της Μασονίας, εκδόσεις Ι. Βασδέκης). Πασίγνωστα μεσαιωνικά κατασκευάσματα, που λέγονται, γράφονται και ξαναγράφονται. Το άγιο δισκοπότηρο, το γκράαλ, και οι σχέσεις της Μαγδαληνής με τον Ιησού δεν είναι κάτι καινούργιο. Παμπάλαια. Πανάρχαια, η βιβλιογραφία είναι γεμάτη. Αμερικανοί, Γερμανοί, Έλληνες και άλλοι συγγραφείς γράφουν, έγραψαν και γράφουν συνεχώς για τα ίδια θέματα, ενώ το χόλυγουντ κάθε τόσο στα ιπποτικά έργα ασχολείται με τους ναΐτες, τους φύλακες του ναού των Ιεροσολύμων και το άγιο δισκοπότηρο, που ψάχνουν να το βρουν και υπάρχει σε κάποιο ναό των ναϊτών ή κάπου αλλού στη Γαλλία ή στην Αγγλία!

Η ταινία τώρα του Κώδικα Da Vinci, πληκτική πέρα ως πέρα, χωρίς καμιά δράση. Μπλα, μπλά, μπλά, μπλα κοκ. Το σενάριο ακολουθεί το βιβλίο κι απλώς ο θεατής βλέπει τους ηθοποιούς να απαγγέλλουν το κείμενο του βιβλίου. Σένα τέταρτο αρχίζουν οι θεατές να χασμουριόνται και να νυστάζουν. Να βαριούνται. Όσο για το περιεχόμενο; Αυτό ενοχλεί, ίσως περισσότερο την καθολική εκκλησία, εναντίον της οποίας στρέφεται ουσιαστικά ο συγγραφέας Νταν Μπράουν. Το Βατικανό όμως δεν αντιμετώπισε το θέμα με την ηλίθια φανατική θρησκομανία των δικών μας παλαιοημερολογιτών και ζηλωτών, φυλάκων της ορθοδοξίας.

Στον κινηματογράφο που πήγαμε εμείς, υπήρχε ησυχία, χωρίς συνωστισμό και ο κόσμος λιγοστός. Είχανε μαζευτεί όλοι στους κεντρικούς κινηματογράφους. Η επίθεση της Ιεράς Συνόδου, θρησκευτικών σωματείων, χριστιανικών φοιτητικών οργανώσεων κ.λπ. αύξησε τους θεατές που πήγανε από περιέργεια και, φυσικά, γέμισε τις τσέπες της παραγωγής της ταινίας, του σκηνοθέτη και του συγγραφέα. Αμήν.