Ένας Νόμος με αντιδράσεις

Γράφει ο Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

E-Mail: lvassilis@hotmail.com

Το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπων για μία Κυβέρνηση είναι οι λεγόμενοι «τεχνοκράτες». Αυτοί δηλαδή που έχοντας σπουδές και πτυχία καταλαμβάνουν μία υπεύθυνη θέση και σχεδιάζουν για την ελληνική κοινωνία, ερήμην των…ανθρώπων. Ερήμην, επομένως, της κοινωνίας!

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν ένας υπουργός του πήγαινε και του έκανε πρόταση για Νόμο ή ρύθμιση κάποιου θέματος λέγοντάς του ότι αυτό είναι σωστό (προφανώς σωστό επιστημονικά, στα σχέδια, στα χαρτιά), ρωτούσε «Τι λέει ο κόσμος;». «Υπάρχουν αντιδράσεις κ. Πρωθυπουργέ», απαντούσε ο Υπουργός, οπότε έπαιρνε την απάντηση του Κ.Κ. «Τότε ο Νόμος δεν είναι σωστός»!

Ήθελε να πει ο Κ.Κ. ότι αφού ο νόμος απευθύνεται στους ανθρώπους, στην κοινωνία και εκείνοι δεν τον αποδέχονται, τότε ο νόμος δεν είναι σωστός. Μπορεί επιστημονικά να θεωρείται ένα μέτρο ορθό, αλλά δεν πρέπει να ξεχνά ο τεχνοκράτης ότι κάθε σχεδιασμός, κάθε μεταρρύθμιση, κάθε μέτρο απευθύνεται στους ανθρώπους, Τα μέτρα λαμβάνονται υπέρ των ανθρώπων όχι υπέρ των Κυβερνήσεων. Αν δεν τον αποδέχεται η κοινωνία, τότε δεν πρέπει να εφαρμοστεί ένας νόμος. Γι΄ αυτό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πάγωσε το Ν. 815 για τα ΑΕΙ το 1980 και δεν τον εφάρμοσε, λόγω των αντιδράσεων στα Πανεπιστήμια, γι΄ αυτό ο Ανδρέας Παπανδρέου πάγωσε το νόμο για την εκκλησιαστική περιουσία και αντικατέστησε τον υπουργό Παιδείας, τον Αντώνη Τρίτση, γιατί είχε ξεσηκωθεί κατά του νόμου θύελλα διαμαρτυριών από τον κόσμο.

Στη σημερινή πραγματικότητα η «επανίδρυση» του Κράτους, συναντά συνεχώς αντιδράσεις από την κοινωνία σε μέτρα και κυβερνητικές απόψεις, αλλά ο σχεδιασμός συνεχίζεται, με αποτέλεσμα αυτοί οι νόμοι να καταρρεύσουν αργότερα, είτε γιατί δεν θα μπορέσουν να εφαρμοστούν, είτε γιατί σε μία αλλαγή Κυβερνήσεως θα αλλάξουν οι νόμοι και θα καταργηθούν. Οι Κυβερνώντες και οι τεχνοκράτες πρέπει να είναι προσεκτικοί στους σχεδιασμούς και την εφαρμογή νόμων. Οι τεχνοκράτες γενικά δεν κάνουν για υπουργοί, γιατί δεν έχουν κοινωνική ευαισθησία, παρασύρονται από το επιστημονικώς ορθό! Εργάζονται με σκοπό να ικανοποιήσουν την επιστήμη (και τα πτυχία τους) και όχι τον άνθρωπο. Έτσι απομακρυνόμαστε από το κοινωνικό κράτος και γινόμαστε μία αυταρχική επιστημονική κοινωνία, όπου η Κυβέρνηση είναι ευχαριστημένη αλλά η κοινωνία δυσαρεστημένη. Τα παραπάνω ισχύουν, φυσικά, σε όλα τα επίπεδα διοικήσεως και για τους δήμους και τους οργανισμούς.