19.9.05

Γράμμα από άγνωστο μέρος

Άκου μάνα, σου γράφω
από το μέτωπο του πολέμου.
Είμαι κάπου, σ΄ ένα μέρος
άγνωστο. Βαγδάτη
θαρρώ το λένε.
Δε θα το ξέρεις, ούτε συ,
ούτε κανένα άλλος εκεί στην Αριζόνα.
Πες στον πατέρα να μην
με περιμένει για το θερισμό.
Πες στη Μαίρη ότι
θ΄ αργήσει να
γίνει ο γάμος μας,
αλλά ελπίζω να μην
είναι μακρύς ο χρόνος
της αναμονής.
Άκου μάνα, σας έχω
στο μυαλό μου εδώ πέρα.
Αυτό μου δίνει θάρρος
κι ελπίδα, για να
γυρίσω πίσω, στο
σπίτι, στις δουλειές,
στη γυναίκα
π΄ αγαπώ...

Στις γυναίκες όλες π΄ αγαπώ.
Μα, άκου μάνα, λένε ότι ο
Πόλεμος μπορεί να κρατήσει,
όσο ο Μπους είναι πρόεδρος.
Αν είναι έτσι μην με περιμένετε,
Μάνα.
Μην με περιμένετε γρήγορα,
ή καθόλου, γιατί μπορεί
να σκοτωθώ για την πατρίδα.
Ποιά πατρίδα; δεν ξέρω,
αλλά έτσι λέει ο πρόεδρος,
έτσι μας λένε εδώ στον στρατό,
οι αξιωματικοί.
Γι΄ αυτό σου λέω μάνα,
μονάχα σε σας τις γυναίκες
π΄ αγαπώ ελπίζω, ότι μπορώ
να γυρίσω πίσω.

Έχε γειά, μάνα…

VAL All rights reserved 2005