Κύριε ελέησον

Εδώ ψηλά, στην κορφή του βουνού,

ατενίζω τον ορίζοντα,

βλέπω κόσμους μακρινούς,

νιώθω να νωτίζομαι

από την δροσιά του πρωινού,

κ΄ ύστερα ο νους μου

ταξιδεύει ακόμα πιο ψηλά,

στο γαλάζιο τ΄ ουρανού,

κι ακόμα ψηλότερα,

πέρα από τους γαλαξίες…

Τα μάτια μου δεν χορταίνουν

να γεύονται οράματα,

οι αισθήσεις μου να ψηλαφούν

της φύσης τα καμώματα,

κι εγώ μένω ενεός

μπροστά σ΄ αυτά τα θαύματα.

Χιλιάδες θαύματα

του Ενός και μοναδικού

Καλλιτέχνη, που ζωντανεύει

τόσα φαινόμενα στη φύση

και στο περιβάλλον.

Τα μάτια μου δακρύζουν μπροστά

σ΄ αυτό το θέαμα,

ανοίγω τα χέρια μου

προς τον Ουρανό

και ανακράζω

Κύριε Ελέησον,

Ελέησόν με!