10.7.06

Χαμένο όνειρο

Είναι τρεις η ώρα,

την ώρα που χτυπά

η καμπάνα τής εκκλησιάς

στο ρολόι τού καμπαναριού.

Τρεις η ώρα,

αργά τα ξημερώματα,

την ώρα που ένα χαμένο όνειρο

μένει για πάντα

μια νυχτερινή οδοιπορία.

Σκιάζομαι να σκεφτώ πως υπάρχεις.

Χαμένο όνειρο αλήθεια

ή μήπως λανθάνουσα

βούληση να είσαι κοντά μου

την ώρα τού ύπνου,

αργά στις τρεις τα ξημερώματα,

την ώρα που το ρολόι τής

εκκλησιάς χτυπά

και μού θυμίζει ότι υπάρχεις

στ΄ αλήθεια, αλλά όχι

δίπλα μου μα στο απέναντι

σπίτι, στην αγκαλιά

τού γείτονα, εκεί που ανήκεις!

Τρεις η ώρα, αργά τα ξημερώματα

η καμπάνα χτυπά και

μού θυμίζει το χαμένο όνειρο,

εσένα δεσποσύνη τού έρωτα.

Β.Α. Λαμπρόπουλος