Το κορίτσι στο café Brazilian

Αυτά τα πράσινα μάτια
πώς λαμπυρίζουνε;
Πώς αλλάζουνε χρώμα
κάθε φορά που τα κοιτώ,
πότε στο φως,
πότε στο δειλινό, την ώρα
που πηγαινοέρχεσαι
σαν ευκίνητο
ζαρκάδι του δάσους.
Κι έπειτα είναι εκείνο
το μικρό χαμόγελο,
τόσα δα, λιγοστή δόση
για να μην παίρνω θάρρος.
Αλλά θεέ μου πόσο
σε θέλω τούτες τις ώρες,
που σε κοιτώ από μακρυά
και δεν μπορώ να σ΄ αγγίξω,
έστω για λίγο,
τόσο δα, όσο το χαμόγελό σου,
όση η πίκρα στα μάτια σου,
που ώρες ώρες μοιάζουνε
με φουρτουνιασμένη θάλασσα,
την ώρα που ο ήλιος
χαμηλώνει κατακόκκινος
στο βάθος του ορίζοντα.

Ώ, νά ΄σαι καλά ανοιξιάτικο
Λουλούδι με τα πράσινα μάτια.

VAL All rights reserved 2005