21.8.06

Διήγημα

H κυρία Σοφία…

Γαβ, γαβ, γαβ…ένα σκυλάκι, τοσοδούλη μικρό, στεκότανε στην άκρη του πεζοδρομίου, εκείνο το σούρουπο, την ώρα που περνούσε με το αυτοκίνητό της η κυρία Σοφία. Η κυρία ήταν γνωστή ζωόφιλη. Να φανταστείτε ότι είχε στο σπίτι της δύο σκυλιά, τρεις γάτες κι ένα καναρίνι. Τα φρόντιζε με περισσή προσοχή και τους είχε όλα τα απαραίτητα σε τροφές, παιχνίδια και ιατρική περίθαλψη. Βέβαια, κάθε τόσο η κυρία Σοφία έτρεχε τα αγαπημένα της ζώα στον κτηνίατρο. Συχνότερα πήγαινε τα ζώα της στον κτηνίατρο απ΄ ότι πήγαινε η ίδια στους γιατρούς όταν είχε πόνους ή έπρεπε να επισκεφτεί τον οδοντίατρο. Το εαυτό της τον αμελούσε. Τα ζώα της όμως, ποτέ!

Γαβ…γαβ…γάβγισε πάλι το σκυλάκι στην άκρη του πεζοδρομίου και η κυρία Σοφία φρενάρισε απότομα το αυτοκίνητό της, που λίγο έλειψε να πέσει πάνω της ο οδηγός που την ακολουθούσε.

- Δεν προσέχεις κυρά μου, φώναξε ο τρομαγμένος οδηγός, που άνοιξε το παράθυρο του αυτοκινήτου και έβγαλε το κεφάλι του έξω για να μαλώσει την κυρία Σοφία.

Εκείνη τον αγνόησε γιατί είχε το μυαλό της στο εγκαταλειμμένο σκυλάκι που τη φώναζε, γαβ…γαβ…άκουγε την ξεψυχισμένη φωνούλα του, που της φάνηκε ότι την καλούσε σε βοήθεια.

Ο οδηγός την προσπέρασε μουρμουρίζοντας…

- Τι περιμένεις, γυναίκες οδηγοί, πφφφ…

Η κυρία Σοφία παρκάρισε στην άκρη του πεζοδρομίου και έτρεξε στο σκυλάκι. Το έπιασε στοργικά, το χάιδεψε τρυφερά και τόσφιξε στην αγκαλιά της. Κι εκείνο, το μικρό μελί σκυλάκι της ανταπόδωσε το χάδι με την γλώσσα του. Έβγαλε την γλώσσα του και της έγλειψε το χέρι, έπειτα της έγλειψε το μάγουλο και το πηγούνι. Η Σοφία δεν αντέδρασε, δέχτηκε χαρούμενη τα χάδια του σκύλου. Ήταν πανευτυχής που το σκυλί την αγάπησε αμέσως, αλλά κι εκείνη το αγάπησε αυτό το χαριτωμένο, μοναχικό σκυλάκι, εκεί στην άκρη του δρόμου, ένα σούρουπο του Σεπτέμβρη.

Το πήρε στο αυτοκίνητο, άνοιξε το πορτ-μπαγκάζ κι έβγαλε σκυλοτροφή. Την έβαλε σ΄ ένα μικρό πιάτο και το απίθωσε στο πεζοδρόμιο. Το σκυλάκι φαίνεται ότι ήταν πεινασμένο, γιατί έπεσε αμέσως με τα μούτρα στην τροφή και την έκανε να, μέσα σε λίγα λεπτά. Η Σοφία χάζευε το ζώο όσο έτρωγε και ήταν καταχαρούμενη. Όλη αυτήν την ώρα σκεφτότανε τι θα έκανε το σκυλάκι και πώς να το βάφτιζε. Οι σκέψεις τη βασάνιζαν.

- Να το πω…α κάτσε να δω τι είναι, αρσενικό ή θηλυκό…Κοίταξε το σκύλο και γνωμάτευσε «είναι θηλυκό». «Θα το ονομάσω Ίρμα. Είναι καλό σκυλίσιο όνομα. Ίρμα, λοιπόν…Το βρήκα», κατέληξε δίνοντας λύση στο ένα πρόβλημά της. Τώρα έμενε να λύσει το δεύτερο, την στέγη του σκύλου. Σκέφτηκε «Να το δώσω στο Θανάση, αυτό αγαπά τα ζώα. Α, μπα, έχει τρία σκυλιά δεν θα το πάρει. Στην κουμπάρα μου τη Μαρία…Μμμμ, θα τσακωθεί με τον άντρα της».

‘Εκανε κι άλλες τέτοιες βασανιστικές σκέψεις εκείνο το σούρουπο του Σεπτέμβρη εκεί στην άκρη του δρόμου συντροφιά με τον χορτάτο τώρα σκύλο, με την Ίρμα, καλύτερα.

Σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε, κοίταξε την γλυκιά Ίρμα, την ξανακοίταξε και αμέσως πήρε την απόφασή της. Θα κρατούσε εκείνη το σκυλί στο σπίτι της. Τι κι αν είχε δύο σκυλιά κι ένα τρίτο, κανένας κόπος, ούτε τα έξοδα θα ήταν μεγάλα.

Πήρε την Ίρμα, την τοποθέτησε απαλά και στοργικά στο κάθισμα του συνοδηγού, έβαλε μπροστά τη μηχανή κι έφυγε για το σπίτι της. Ήτανε πολύ χαρούμενη η Σοφία, είχε βρει ένα χαριτωμένο σκυλί κι έκανε μια καλή πράξη. Μια θεάρεστη πράξη, γιατί όποιος αγαπά τα ζώα είναι ευαίσθητος άνθρωπος, έτσι λέγανε πάντα όλες οι κυρίες όταν συζητούσανε στο σαλόνι του κτηνίατρου ή στο πάρκο που βγάζανε πρωί και απόγευμα περίπατο τα σκυλιά τους για πιπί και τα υπόλοιπα.

Την άλλη μέρα, πρωί πρωί, η κυρία Σοφία έχοντας αγκαλιά την φρεσκολουσμένη και αρωματισμένη από το μπάνιο της Ίρμα, την σκυλίτσα, πήγαινε στον κτηνίατρο. Ήτανε κοντά και θα πήγαινε με τα πόδια. Στην επόμενη γωνία του δρόμου μια ανάπηρη κοπέλα, θάτανε δε θάτανε δεκαοκτώ χρονών, σκάλιζε τον σκουπιδοτενεκέ των απορριμμάτων και όταν περνούσε ένας περαστικός άπλωνε δειλά το χέρι της ζητώντας βοήθεια.

- Ό, τι έχετε καλωσύνη, καλή κυρία, ψέλλισε η ανάπηρη ζητιάνα, μόλις πλησίασε η κυρία Σοφία κρατώντας το σκυλάκι στοργικά στην αγκαλιά της.

Η κυρία Σοφία κοίταξε την κοπέλα. Η ματιά της ήταν υποτιμητική. Σταμάτησε και η κοπέλα αναθάρρησε, νόμισε ότι θα της έδινε χρήματα, αλλά έπεσε έξω. Ακούστηκε ξερή και απειλητική η φωνή της κυρίας Σοφίας καθώς έσφιγγε στοργικά τη σκυλίτσα, την Ίρμα, στην αγκαλιά της.

- Γιατί ζητιανεύεις παιδί μου, να πας να δουλέψεις, είπε και συνέχισε βιαστικά στον δρόμο για να προλάβει το ραντεβού που είχε στις εννιά με τον κτηνίατρο. Δεν έπρεπε ν΄ αργήσει γιατί ο κτηνίατρος είχε πολλές πελάτισσες και δεν ήθελε να πέφτει έξω στα ραντεβού.

Το κορίτσι συνέχιζε να σκαλίζει τον κάδο απορριμμάτων, αλλά η Σοφία δεν είδε ένα δάκρυ γυαλιστερό σαν μαργαριτάρι που κύλησε στο σκαμμένο από την πείνα και τη δυστυχία πρόσωπό της. Εκείνη, πάντως, ήταν ευχαριστημένη, γιατί είχε σώσει ένα σκυλάκι!

Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οι προβατόσχημοι

Όταν ακούς πολλά λόγια

Να λες:

«Αυτός είναι πολιτικός»,

να τον αποφεύγεις.

Όταν ακούς πολλές ηθικολογίες

Να λες:

«Αυτός είναι ένας ψεύτης»,

τέτοιοι υπάρχουν πολλοί,

είναι επαγγελματίες γλείφτες,

ύπουλοι, προβατόσχημοι,

αλλά έχουν καρδιά λύκου

είναι επικίνδυνοι, παιδί μου,

για την κοινωνία,

αλλά προ παντός για σένα.

Θα σε γελάσουν,

θα σε εξαπατήσουν,

θα σε προσδώσουν.

Είναι αυτοί που μπορεί

να φοράνε ράσο, στολή,

μεγάλα γαλόνια,

μα δεν έχουν μπέσα,

πανάθεμά τους.

Πρόσεχέ τους, απόφευγέ τους.

έχουν μορφή προβάτου,

αλλά είναι λύκοι,

θηρία, δεν είναι άνθρωποι αυτοί,

Παιδί μου. Πρόσεχε!

Β.Α. Λαμπρόπουλος

Ομηρικός ύμνος στη Δήμητρα, στ. 75-104

Της καλλίκομης Ρέας θυγατέρα ω Δήμητρα άνασσα
θα μάθεις• γιατί σέβομαι πολύ και συμπονώ
τη βαριολυπημένη εσέ για το καλλίσφυρο παιδί σου• άλλος κανείς
απ' τους αθάνατους δεν είναι ο αίτιος πάρεξ ο νεφεληγερέτης Ζεύς,
που την παρέδωσε στον αδερφό του Άδη θαλερή του ομόκλινη
να του είναι• αυτός μες στ' ομιχλώδες σκότος
αφού την άρπαξε την πήγαινε με τ' άλογα ενώ εκείνη δυνατά ξεφώνιζε.
Αλλά θεά πάψε τον μέγα θρήνο• ούτε σου πρέπει
ανώφελα έτσι να εξοργίζεσαι• μήτε για σένα ανάξιος
είναι γαμπρός μες στους αθάνατους ο άρχων των νεκρών ο Αϊδωνεύς
ο αδερφός και ομόσπορός σου• του έλαχε η τιμή
πρώτη φορά όταν έγινε η μοιρασιά στα τρία•
σε κείνους που μαζί τους κατοικεί νάναι ο άρχοντάς τους.
Σαν μίλησε έτσι τ' άλογά του κάλεσε κι αυτά στην προσταγή του
γοργόσυραν πλατύφτερα το ευκίνητο άρμα ως όρνεα•
τότε δεινότερο και πιο άγριο άλγος στην καρδιά της φώλιασε.
Έπειτα χολωμένη με το μαυρονέφελο του Κρόνου τέκνο
αφήνοντας τη σύναξη των θεών και τον πανύψηλο Όλυμπο
στις πόλεις και στους εύφορους αγρούς έφτασε των ανθρώπων
παίρνοντας για πολύ καιρό αλλιώτικη όψη• απ' τους άνδρες
κι απ' τις βαθύζωστες γυναίκες που την κοίταζαν κανείς τους δεν τη γνώρισε
μέχρι στο ανάκτορο να φτάσει του ανδρείου Κελεού
που τότε της ευώδους Ελευσίνας ήταν ο άρχοντας.
Και με θλιμμένη την ψυχή της κάθισε στο δρόμο
κοντά στο φρέαρ το Παρθένιον, όπου οι πολίτες έπαιρναν νερό
στη σκιά, που είχε φυτρώσει επάνωθε θάμνος ελιάς,
ολόιδια με πολύχρονη γριά, που πια από τοκετό
κι από της φιλοστέφανης της Αφροδίτης δώρα έχει αποκλεισθή,
παρόμοιες είναι και οι τροφοί για τα παιδιά των δίκαιων βασιλιάδων
και οι οικονόμες στα πολύβουα τ' ανάκτορα.

Ομηρικοί Ύμνοι, Μετάφραση: Δ. Παπαδίτσας, Ε. Λαδιά, Εκδόσεις βιβλιοπωλείον της "Εστίας", Αθήνα 1997.

ΟΥΝΕΣΚΟ

Μετάλλιο και δίπλωμα της ΟΥΝΕΣΚΟ

στον "Κωστή Παλαμά" Σίντνεϊ

Ο πρόεδρος του ομίλου ΟΥΝΕΣΚΟ Πειραιώς και Νήσων κ. Ιωάννης Μαρωνίτης παρέδωσε στον δημοσιογράφο Β.Α. Λαμπρόπουλο μετάλλιο, δίπλωμα και χαιρετιστήρια επιστολή για το Κέντρο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Ποίησης "Κωστής Παλαμάς" της ΑΧΕΠΑ-Σίντνεϊ, που θα επιδοθούν στο διοικητικό συμβούλιο κατά την έναρξη των πολιτιστικών εκδηλώσεων αφιερωμένων στον Λόρδο Βύρωνα. Οι εκδηλώσεις αρχίζουν στις 3 Σεπτεμβρίου, οπότε θα επιδοθούν οι τιμητικές διακρίσεις και θα αναγνωσθούν χαιρετισμοί και μηνύματα προσωπικοτήτων από την Ελλάδα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - AHEPA NSW

Αύγουστος 2006

Αφιέρωμα στο Λόρδο Βύρωνα

Πολιτιστικές εκδηλώσεις

της ΑΧΕΠΑ στο Σίντνεϊ

Εκδήλωση αφιερωμένη στον λόρδο Βύρωνα, οργανώνει την Κυριακή 03 Σεπτεμβρίου το Κέντρο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Ποίησης «Κωστής Παλαμάς» της ΑΧΕΠΑ στο Σίντνεϊ (αίθουσα ΑΧΕΠΑ στο Ροκντέιλ). Ομιλητές θα είναι ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Β.Α. Λαμπρόπουλος (έφορος δημοσίων σχέσεων του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών), η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακώρυ κυρία Ελισάβετ Κεφαλληνού και μέλη της Βυρωνικής Εταιρείας Αυστραλίας. Οι ομιλητές θα παρουσιάσουν το ποιητικό έργο του λόρδου Βύρωνα, λεπτομέρειες από την ζωή του στην Ελλάδα, τονίζοντας το φιλελληνισμό του, καθώς και τη συμβολή του στην εμψύχωση των αγωνιστών του Μεσολογγίου.

Το Κέντρο «Κωστής Παλαμάς» σε σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων θα παρουσιάσει την Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου τέσσερα νέα βιβλία, μεταξύ των οποίων τη νέα ποιητική συλλογή του Β.Α. Λαμπρόπουλου με τίτλο «Με του βοριά τα φτερά», με εισηγητή τον λογοτέχνη Γιώργο Μακρίδη. Θα απαγγείλουν η Κική Μπέτυ και η Δήμητρα Μηλάτου. Θα προλογίσουν και θα μιλήσουν ο πρόεδρος του Κέντρου κ. Γιώργος Λιανός και ο γραμματέας κ. Γιάννης Καλλιμάνης. Την ίδια ημέρα θα παρουσιαστούν τρία νέα βιβλία της κυρίας Πιπίνας Έλις με εισηγητές τους Β.Α. Λαμπρόπουλο και Δημ. Καμετόπουλο.

Τέλος, την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου θα δοθεί δείπνο με συζήτηση και συμμετοχή του κοινού, με θέμα «τα αρχαία ελληνικά μυστήρια».

Κατά τις εκδηλώσεις θα επιδοθούν αναμνηστικά μετάλλια και διπλώματα στους συντελεστές τους, από φορείς της Ελλάδος.

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ

Παράκληση για τη δημοσίευση

ή την ανακοίνωση

Πληροφορίες: Sydney (00612) 95 29 61 47 - Αθήνα 69 77 77 29 75

Ο άγιος μήνας

Ένας λαός

που ο θεός

διάλεξε να τον

καταστήσει «περιούσιο».

Ένας λαός

που ταλαιπωρήθηκε αιώνες

και ταλαιπώρησε

άλλους τόσους αιώνες

άλλους λαούς,

άλλους ανθρώπους.

Ένας λαός,

ο Ισραήλ,

ο περιούσιος

τού Αβραάμ και τού Μωυσή,

μαθημένος να υποφέρει,

να υπομένει,

να διώκεται

και να καταδιώκει ο ίδιος

σφάζοντας,

αδικώντας,

πολεμώντας,

βομβαρδίζοντας,

όπως στο Λίβανο,

στο όνομα τής δικαιοσύνης!

Ποιάς τάχα δικαιοσύνης;

Ποιού τάχα ανθρωπισμού;

Αυτός ο λαός,

ο περιούσιος,

ο διαλεκτός,

που στηρίζεται

στο αίμα χιλιάδων αθώων,

απ΄ την εποχή των Φαραώ.

Κύριε τής Παλαιάς Διαθήκης

έλα πάλι κάτω

απ΄ την κορφή Χωρήβ

τού όρους Σινά.

Έλα και υπενθύμισε στο λαό Σου,

ότι το αίμα των αμάχων

θα λούσει τα κεφάλια των

Υιών Ισραήλ, που η Αγία Σιών

δεν θα μπορεί να ξεπλύνει,

Αιωνίως,

Γιατί πάλι οι εβραίοι θα γίνουν

ο περιπλανώμενος λαός τής Γης,

εξωκατάκοιλοι τής ανθρωπότητας.

Β.Α. Λαμπρόπουλος

8.8.06

Τηλεοπτικές παρατυπίες…

Γράφει ο
Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
E-Mail: lvassilis@hotmail.com

Σε τρεις ή και περισσότερους, μαζί με τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς, εμφανίζονται επί ώρες καθημερινά τρεις, κυρίως, «παρουσιαστές», οι οποίοι μιλάνε για ιστορία, θρησκεία, αρχαία Ελλάδα, μυθολογία, ορθοδοξία και συναφή θέματα, «πουλώντας» ταυτόχρονα και τα βιβλία τους. Δεν χρειάζεται να τους ονομάσουμε γιατί όλοι τους γνωρίζουν, αφού, άλλωστε είναι διάσημοι ως ελλαδέμποροι. Αλλά υπάρχουν πολλοί «αφελείς» στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που τους θαυμάζουν ως υπερπατριώτες, αγνοώντας ότι οι εκπομπές τους είναι διαφημιστικές και προωθούν τα προϊόντα των εκδοτικών οίκων τους, θησαυρίζοντας. Το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο οφείλει να επέμβει και να τους υποχρεώσει να ανακοινώνουν, ότι οι εκπομπές τους είναι διαφημιστικές και δεν έχουν καμιά σχέση με προσφορά των σταθμών, γιατί, διαφορετικά, εξαπατούν τους τηλεθεατές τους.
Απόδημοι μας είπαν ότι έναν απ΄ αυτούς τον καλέσανε, γιατί νομίζανε ότι ήταν δημοσιογράφος, παρουσιαστής σταθμών και ότι ως ιστορικός αναφερότανε σε διάφορα θέματα και δεν γνωρίζανε ότι η εκπομπές του αποτελούν διαφήμιση των βιβλίων, που εκδίδει ο εκδοτικός οίκος του, τον οποίο έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια χάρη αυτών ακριβώς των εκπομπών.
Αν δεν υπάρξει η επισήμανση αυτή, ότι δηλαδή οι εκπομπές είναι προσφερόμενες και αποτελούν διαφήμιση, τότε θα συνεχιστεί η εξαπάτηση του κοινού, προς άγραν πελατών!

***
Ένα άλλο θέμα, που αποτελεί όχι απλώς παρατυπία αλλά παραβίαση των ατομικών στοιχείων, είναι το γεγονός ότι οι διευθύνσεις πελατών πιστωτικών καρτών, μεγάλων καταστημάτων, ασφαλιστικών ταμείων και μελών ενώσεων δίδονται σε εταιρείες, οι οποίες στέλνουν συνεχώς διαφημιστικά φυλλάδια. Όλοι μας κατακλυζόμαστε από φυλλάδια τραπεζών, ασφαλειών, ειδών δώρων και μεγάλων γραφείων ταξιδίων, χωρίς να ενδιαφερόμαστε ή να τα έχουμε ζητήσει. Γιατί γίνεται αυτό; Με ποιο δικαίωμα οι διοικήσεις των πιστωτικών καρτών χρησιμοποιούν τις διευθύνσεις των πελατών τους για διαφήμιση ειδών και προϊόντων; Με ποιο δικαίωμα παραβιάζονται τα ατομικά στοιχεία των πελατών τους, για να κερδίζουν χωρίς κόπο διάφοροι επιτήδειοι; Εδώ μήπως πρέπει να επέμβουν οι εισαγγελείς όλης της χώρας, παραπέμποντας στη δικαιοσύνη τους υπαιτίους. Και οι ίδιοι οι εισαγγελείς, ασφαλώς είναι παραλήπτες τέτοιων διαφημιστικών φυλλαδίων. Δεν ενοχλούνται άραγε, που λαμβάνουν χωρίς την άδειά τους τα διαφημιστικά φυλλάδια;
Οι αρμόδιοι της Κυβερνήσεως οφείλουν, επίσης, να ευαισθητοποιηθούν και να απαγορεύσουν στους κατόχους διευθύνσεων να δίδουν τους καταλόγους τους σε εταιρείες για διαφήμιση.

Διήγημα

Β.Α. Λαμπρόπουλος

Ινσαλά

Κοιταχτήκανε στη μέση της ερήμου. Κάτω από το τουρμπάνι τα κατάμαυρα μάτια τους έδειχναν περίεργα, διαβολικά, εχθρικά, ίσως απορημένα, ποιός άραγε κρυβότανε κάτω από το χρωματιστό πανί; Ποιός; φίλος, ή εχθρός,

Εδώ στην καυτή έρημο, μ΄ έναν ήλιο λαμπερό και μιάν άμμο καυτή σαν τη λάβα ηφαιστείου.

- Με λένε Καμίρ, είπε χαμηλόφωνα ο ένας.

- Και μένα Αμπντάλα, απάντησε ο άλλος.

- Πάω στην πόλη για αγορές.

- Κι εγώ, να πουλήσω πραμάτεια…

Έπειτα σιωπή, κοιταχτήκανε πάλι, ο ένας απέναντι απ΄ τον άλλον και δεν τολμούσανε να διασταυρωθούν. Ο φόβος φώλιαζε στη ματιά τους. Ένας φόβος που δεν είχε καμιά σχέση με το φόβο της ερήμου, Όταν μοναχοί ταξιδεύανε μέρες και μέρες. Στη μοναχική πορεία μέσα στην έρημο ο ήλιος και η άμμος ήταν οι φυσικοί εχθροί τους, που τους αντιμετώπιζαν με παλικαριά. Αλλά τον άνθρωπο; Την πονηριά και την κακία του πώς μπορείς να την αντιμετωπίσεις, σκεφτόντουσαν και οι δυό! Εδώ τώρα είχε ο ένας απέναντι απ΄ τον άλλον άνθρωπο. Έναν άνθρωπο, φίλο ή εχθρό, δεν το γνωρίζανε. Δεν αποφασίζανε, λοιπόν, να φύγουνε, να συνεχίσουνε το ταξίδι τους και να γυρίσουνε την πλάτη ο ένας στον άλλον! Κοιταχτήκανε περίεργα. Μέσα απ΄ τη ματιά τους η ίδια απορία.

Φίλος ή εχθρός;

Ένα ερώτημα βασανιστικό, λίγων λεπτών, αλλά που κράτησε αιώνια, καταμεσής της ερήμου, κάτω από τον καυτό ήλιο και την άμμο, που έκαιγε σαν τηγάνι με καυτό λάδι. Έκαιγε πιότερο τώρα που η καρδιά τους χτύπαγε γιομάτη αγωνία.

- Τι θα γίνει, σκεφτόντουσαν.

Ο Καμίρ έβγαλε ένα μικρό μπουκαλάκι και έριξε δυό σταγόνες στο ξεραμένο στόμα του. Ήρθε η μυρωδιά γιασεμιού, στη μύτη του Αμπντάλα.

- Θέλεις, ρώτησε ο Καμίρ.

Αμίλητος ο Αμπντάλα άπλωσε το χέρι του και πήρε το μπουκαλάκι με το αρωματισμένο υγρό, για να βρέξει κι εκείνος τα ξερά από το λιοπύρι χείλη του.

- Ευχαριστώ, είπε κι έδωσε πίσω το μπουκαλάκι, ενώ ταυτόχρονα σγάρλισε με τις φτέρνες του την κοιλιά της καμήλας του, για να φύγει. Το αποφάσισε, θα γύριζε την πλάτη στον άγνωστο οδοιπόρο, που φέρθηκε φιλικά.

- Γειά σου, είπε ο Καμίρ και καθώς απομακρυνότανε φώναξε «Ινσαλά, αδερφέ. Ινσαλά».

- Ινσαλά, ανταπάντησε ο Αμπντάλα, καθώς απομακρυνόντουσαν ο ένας απ΄ τον άλλον.

Ινσαλά, «έχει ο θεός». Και ο θεός ήξερε πως δεν είχε έρθει η ώρα τους. Η μοίρα ήταν φιλική μαζί τους και τους έδινε μέρες.

Ινσαλά…

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

Οι αριθμοί, σπουδαία στοιχεία αλήθειας κατά τους αρχαίους Έλληνες, αναγνωρίστηκαν εξ αρχής ως μεταφυσικές οντότητες - θεοί ή δαίμονες - που καθόριζαν την μοίρα των ανθρώπων. Στη συνέχεια, η ανακάλυψη της Γεωμετρίας θεωρήθηκε έργο και σχέδιο αυτού τούτου του Θείου, παριστανόμενο συνήθως με ένα όμορφο, συμμετρικό, αρμονικό σχήμα (το απλούστατο ένα τρίγωνο). Οι αριθμοί μαζί με την Γεωμετρία και παράλληλα με την Αστρολογία - δηλαδή την γνώση της αέναου αρμονικής κινήσεως των αστέρων - ως συγκερασμός επιστημών που ερμηνεύουν την ομορφιά του κόσμου, αποτυπώθηκαν πάνω στη γη με συμβολικά, αλλά υλικής υπόστασης, έργα όπως βωμοί, ιερά, ναοί και πόλεις ολόκληρες, με αρμονικές γεωμετρικές και λεξαριθμητικές σχέσεις μεταξύ τους!

Αυτή η έντεχνη και εσκεμμένη γεωμετρική σχέση μεταξύ των αρχαίων ελληνικών ναών προσδοκούσε να παράγει τέτοιες ενεργειακές δονήσεις, ανάλογες της ουράνιας μουσικής των σφαιρών, ώστε να καταστήσει ικανό το ανθρώπινο είδος να μεθέξει μιας κατάστασης "απολύτου κάλλους", ανώτερης οποιασδήποτε υλικής ηδονής (και ματαιότητας...). Οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί, μέσω της γεωμετρικής τους σχέσης , ήταν συνδεδεμένοι με τον Έρωτα, ο οποίος κατά τους Ορφικούς - αλλά και κατά τη σημερινή αποδεκτή επιστημονική πραγματικότητα - είναι η συνεκτική ουσία του Σύμπαντος και εξέφραζαν στο σύνολό τους, τον "παγκόσμιο ρυθμό".

Έτσι, κατά τον Γεωμετρικό Γεωδαιτικό Τριγωνισμό, οι γεωγραφικές θέσεις των αρχαίων ιερών, πόλεων και μνημείων, συνδεόμενες με νοητές αιτίες, σχηματίζουν ένα γεωδαιτικό τριγωνικό δίκτυο, γεωμετρικού χαρακτήρα, με όλα τα χαρακτηριστικά της αρμονίας και του κάλλους.

Εκφρασμένες σε αριθμούς, οι διαστάσεις των διαφόρων νοητών σχημάτων - κυρίως τριγώνων - που σχηματίζονται, υπολογιζόμενες σε αρχαία στάδια, αντιστοιχούν σε σημαντικές λέξεις της ελληνικής γλώσσας! Ενίοτε άλλωστε, τα τοπωνύμια δείχνουν τις κατευθείαν αποστάσεις μεταξύ των ιερών, εφόσον αυτά υπολογιστούν λεξαριθμητικά!

Μετά την αποκάλυψη του Αρχαίου Γεωμετρικού Τριγωνισμού, το 1967, από τον Γάλλο J. Richer και την μερική μαθηματική και αστρονομική ερμηνεία των αρχαίων μνημείων από τους Έλληνες, Θ. Μανιά, το 1971 και εν συνεχεία από τον Α. Αλεξίου το 1974, το γεγονός που πραγματικά έχει ιδιάζουσα βαρύτητα στην έρευνά, είναι η διαπίστωση ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα έχει τέλεια σχέση με τα μαθηματικά και επέκεινα σχετίζεται άμεσα με τα μνημεία της αρχαιότητας και την Τριγωνοδαισία του Γεωγραφικού χώρου της Ελλάδας.

Η ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Ο αποφασιστικότερος παράγοντας για την έκρηξη της Εθνεγερσίας του 1821 ήταν ο Ελληνικός Διαφωτισμός, που συντέλεσε σημαντικά στο να ωριμάσει, σε Πανελλήνια κλίμακα, η ιδέα για γενικό ξεσηκωμό εναντίον των Τούρκων κατακτητών.

Όταν όμως μελετάμε τις ιδέες και τα έργα των εκπροσώπων του Ελληνικού Διαφωτισμού, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η περίοδος που προηγήθηκε της Επανάστασης δεν ήταν και τόσο "σκοτεινή". Καταυγασμένη από Ελληνικό πνεύμα, αναζωπύρωσε την αρχαία Παράδοση και με την Παιδεία πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες για την ανύψωση του εθνικού φρονήματος.

Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε οι Έλληνες να αποκτήσουν πρώτα την εθνική τους Αυτογνωσία, και αυτό ήταν δυνατό μόνο με την πλήρη γνώση και γνωριμία του ιστορικού ελληνικού παρελθόντος και του ελληνικού χώρου. Πολλοί διαφωτιστές, όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, Δανιήλ Φιλιππίδης, Γρηγόριος Κωνσταντάς, Ιώσηππος Μοισιόδαξ και Άνθιμος Γαζής, θεώρησαν ότι αυτή η γνώση μπορούσε να εμπεδωθεί πληρέστερα με χάρτες. Έτσι εξέδωσαν χάρτες της Ελλάδος, γενικούς και τοπικούς, έγραψαν και τύπωσαν έργα γεωγραφικά και γεωγραφίες, δίνοντας ώθηση σε έναν τομέα που μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα ελάχιστα είχε απασχολήσει τους Έλληνες λόγιους. Ανάμεσα στα έργα αυτά ξεχωρίζει όμως ιδιαιτέρως η μεγάλη "Χάρτα της Ελλάδος" του Ρήγα.

Σήμερα είναι φανερό, όσο ποτέ άλλοτε, ότι η μοίρα ενός τόπου είναι συνδεδεμένη με την γεωγραφική του θέση, τόσο ώστε να έχει δημιουργηθεί, η μέχρι πριν δυο γενεές άγνωστη για τους πολλούς, επιστήμη της Γεωπολιτικής. Η Κύπρος φερ' ειπείν, αν λόγω της πολύ απομακρυσμένης θέσης από την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν απεδείκνυε έτσι την εξάπλωση του Ελληνικού πνεύματος, δεν θα ήταν η διχοτομημένη , ανεπανόρθωτα πληγωμένη Κύπρος του σήμερα.

Το Ιράκ, εξάλλου, αν στα εδάφη του δεν είχαν ανθίσει οι τόσο υψηλοί, πανάρχαιοι πολιτισμοί των Σουμερίων, Ασσυρίων, Ακκαδίων και άλλων, αν δεν περιείχε την Βαβυλώνα και τόσα άλλα πολιτισμικά κέντρα της, προϊστορικής ακόμα, Μέσης Ανατολής - σε μια εποχή που το έθνος του Ισραήλ δεν είχε ακόμα συρραφεί - δεν θα αργοπέθαινε σήμερα εξαιτίας του (συγκεκαλυμμένα) πυρηνικού πολέμου του Κόλπου.

Τύχη που ακολούθησαν και η Βοσνία με το Κόσσοβο, γιατί η γεωγραφική τους θέση αποτελεί ένα βασικό σπόνδυλο της ενιαίας Ορθοδόξου Χριστιανικής Πανσλαβικής και Βαλκανικής ραχοκοκαλιάς, όπου η Ελλάδα καταλαμβάνει την ενεργειακά σημαντική τρίγωνη βάση του ιερού οστού.

Η πατριδογνωσία το 1797, ήταν απαραίτητη χάριν του επαναστατικού κινήματος που θα ξεσπούσε λίγα χρόνια αργότερα και η "Χάρτα της Ελλάδος" του Ρήγα εκπληρούσε θαυμάσια αυτόν τον σκοπό, γεμίζοντας τα κενά του χάρτη με αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων της αρχαίας Ελλάδας, μνημείων και νομισμάτων και , κυρίως, με την αναγραφή των αρχαίων ονομάτων των πόλεων δίπλα στα σύγχρονα τοπωνύμια.

Σε μια εποχή που η διαστρέβλωση της αλήθειας είναι αυτοσκοπός της εξουσίας, είναι απαραίτητο ο Έλλην να γνωρίσει την Γεωγραφία της χώρας του. Μια γεωγραφία με τα ονόματα και την χρήση των τόπων της Ελλάδος όπως μας παρεδόθησαν από τους προγόνους μας.

Όμως εμείς σήμερα - και πολύ περισσότερο η αμέσως επόμενη γενιά - λόγω πολιτικής βούλησης, ταυτίζουμε γεωγραφικά τον ιερότατο χώρο της αρχαίας Αττικής, την Ελευσίνα, με τον πλέον ρυπογόνο χώρο της Στερεάς Ελλάδας! Η Ψυτάλλεια, όπου έπεσε μαχόμενο το άνθος της στρατιωτικής νεολαίας της κλασικής Αθήνας, είναι πλέον γνωστή μόνο σαν χώρος βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων του μισού λεκανοπεδίου Αττικής! Η Τίρυνθα, το αρχαιότερο ιερό των Γιγάντων, είναι συνυφασμένη με τις ομώνυμες αγροτικές φυλακές και την αυτή τύχη, της αμέσου γειτνιάσεως με κολαστήρια, απεφάσισε πρόσφατα το ελληνικό κράτος για έναν από τους κορυφαίους ναούς των Ελλήνων, αυτόν του Απόλλωνος στις Βάσεις της Φιγαλείας! Ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα νεολιθικών οικισμών, το Ζαγάνι στα Σπάτα Αττικής, ισοπεδώθηκε και εξαφανίστηκε πριν καν μελετηθεί τουλάχιστον, χάριν ενός αμφιλεγόμενης χρησιμότητας αεροδρομίου! Και όμως σήμερα στον ιερό χώρο του Μαραθώνα, ο οικείος έφορος αρχαιοτήτων Γεώργιος Σταϊνχάουερ, δηλώνει δημόσια ότι εκεί δεν υπάρχουν αρχαιότητες(!). Έτσι, το Υπουργείο Χωροταξίας, κατασκεύασε σ' αυτόν τον χώρο κωπηλατοδρόμιο, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Και αυτά είναι ελάχιστα δείγματα τύχης των ιερών ελληνικών χωρών.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ "ΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ

Η μεγάλη "Χάρτα της Ελλάδος" του Ρήγα Φεραίου, πέραν του πατριδογνωστικού της χαρακτήρα με τα αρχαία νομίσματα και τις άλλες αρχαίες παραστάσεις, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς αρχαίας ονοματολογίας και εσκεμμένης παραμόρφωσης της αποτύπωσης του χώρου. Σε μια εποχή, όπου ήδη ο Άγγλος πλοίαρχος Κουκ, είχε οδηγήσει επιστημονική αποστολή γεωγράφων και αστρονόμων στην Νέα Ζηλανδία, για να μελετηθεί από το ενδεδειγμένο γεωγραφικό πλάτος η έκλειψη του πλανήτη Αφροδίτη, η χαρτογραφία είχε εξελιχθεί κατά πολύ από την εποχή του Μερκάτορα, οι δε χάρτες απεικόνιζαν αρκετά πιστά την πραγματικότητα.

Οι αποκρυφιστές γνωρίζουν ότι ο χάρτης του Ρήγα ανταποκρίνεται στην αιθερική πραγματικότητα του Ελλαδικού χώρου, ο οποίος έλκει την μορφή του από την διάταξη του αστέρος του Κυνός! Έτσι, ενώ σε μια άλλη χώρα, οι διάφορες πόλεις μεταξύ τους, ανά τρεις, σχηματίζουν, ως επί το πλείστον, σκαληνά τρίγωνα, στην Ελλάδα, όπως απέδειξαν οι Θ. Μανιάς και Α. Αλεξίου, δημιουργούνται πάνω από 800 ισοσκελή τρίγωνα - όμως μόνο ένα ισόπλευρο. Οι ευθείες που ενώνουν τις πόλεις μεταξύ τους περνούν από τρεις ως πέντε πόλεις και ιερά.

Στον χάρτη του Ρήγα, τα περισσότερα σχηματιζόμενα τρίγωνα είναι ισόπλευρα ή ορθογώνια και οι πόλεις που συναντούμε απ' ευθείας είναι από οκτώ ως δέκα, πράγμα που για τον γνώστη της εσωτερικής πραγματικότητας καταφανώς υποδεικνύει την, σε αιθερικό επίπεδο αστρική, πνευματική σύνδεση μεταξύ τους! (Να σημειώσουμε ότι οι νεότεροι ερευνητές, Θ. Μανιάς κ.α. εργάσθηκαν σε σύγχρονους χάρτες).

Είναι το ίδιο σχετικά φαινόμενο που παρατηρείται στην αριθμολογία, λόγω ιεράς προελεύσεως της ελληνικής γλώσσας. Οι αριθμοί δύναμης των αρχαίων ελληνικών λέξεων συμπίπτουν στο 80% των περιπτώσεων με τα αριθμητικά δυναμικά των αντίστοιχων λέξεων της Νεοελληνικής! Σημειώστε ότι τον χάρτη του Ρήγα τον επανέκδωσε ο Άνθιμος Γαζής το 1810, προσαρμόζοντάς τον πιο κοντά στην "πραγματικότητα".

Οι περιπέτειες του Ρήγα Φεραίου, η μόρφωσή του, το συγγραφικό του έργο και η συμμετοχή του στους φιλοσοφικούς κύκλους της εποχής, τον κατέστησαν ικανό να καθοδηγήσει τον χαράκτη Φρανσουά Μίλλερ στην εσκεμμένη παραμόρφωση του χάρτη της Ελλάδος, έτσι ώστε οι αρχαίες Ελληνικές πόλεις, τοποθετημένες στις κορυφές τέλειων ισόπλευρων τριγώνων και παράλληλα σε γραμμική παράθεση ανά δέκα περίπου, να ενώσουν συμβολικά την όποια πνευματική ενέργεια τους είχε απομείνει (σαν πνευματικές οντότητες πόλεων) και να δώσουν στον Ελληνισμό την απαραίτητη δύναμη που θα οδηγούσε, μέσω της επανάστασης του 1821, στην απελευθέρωσή του από τον τούρκικο ζυγό.

Επιπλέον, για τον Εθνομάρτυρα Ρήγα, ό,τι έπρεπε να ισχύει ήταν το εθνικό κριτήριο. Γιατί ό,τι εθνικό ήταν γι' αυτόν και αληθινό. Έτσι τόνισε ό,τι θεωρούσε πως έπρεπε να γίνει άμεσα αντιληπτό από τον χρήστη του χάρτη του. Για παράδειγμα, το άγνωστο από τους περισσότερους Μαραθονήσι, ή αρχαία Ομηρική Κρανάη, έχει αφύσικα τεράστιο μέγεθος σε σχέση με την πραγματικότητα, ενώ στον Πόρο ξεχωρίζει μόνο το Μόδι, που μόλις την τελευταία δεκαετία ανακαλύφθηκε σαν Μυκηναϊκός οικισμός και το οποίο πολύ σπάνια σημειώνεται σε σημερινούς χάρτες!

Ο αναγνώστης καλείται να ερευνήσει και να μελετήσει αυτές τις μυστικές πλευρές και τους κρυφούς συμβολισμούς τους στο χάρτη του Ρήγα, όπως είναι η τοποθέτηση της Δωδώνης βορειότερα των Ιωαννίνων, η ευθυγράμμιση Βυζαντίου, Αγίου Όρους, Ολύμπου και Νεκρομαντείου Αχέροντα, κ.λ.π.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Όπως αναφέρουν ο Αριστοτέλης και ο Στράβων, ο καθορισμός της ίδρυσης ιερών ακολουθούσε κάποιο νόμο, αλλά ουδείς αναφέρει το περιεχόμενο του νόμου. Οπωσδήποτε αυτός θα σχετιζόταν με το θείον, συνδέοντας τα ιερά με τον έναστρο ουρανό, έτσι ώστε τα μέρη της γης που κατοικούνταν από ανθρώπους να βρίσκονται σε αρμονική σχέση με τους θεούς-Ουράνια σώματα.

Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε μια τέτοια άποψη αρμονίας μεταξύ θείων και ανθρωπίνων έργων, μας διαφεύγει ο νόμος που διέπει αυτή την αρμονία, την οποία εμείς σήμερα αμυδρά αντιλαμβανόμεθα με την μορφή της τριγωνοδαισίας, πιθανότατα επειδή ο αριθμός 3 (τρία) είναι ο, κατ' εξοχήν, ιερός αριθμός όλων των θρησκειών όλων των εποχών, από τα βάθη της προϊστορίας μέχρι και σήμερα.

Ο αριθμός τρία εθεωρείτο "ευτυχής αριθμός". Ακόμη, το τρία συμβόλιζε τον "Λόγο τον Νου και τη Θέληση", δηλαδή μια αποκρυφιστική εκδοχή της Δημιουργίας του κόσμου, αλλά επιπροσθέτως το "Κέντρο, την Ακτίνα και την Περιφέρεια" του κύκλου, που ήταν κι αυτός ιερό σχήμα, γιατί συμβόλιζε τον Ήλιο, την πηγή της Δημιουργίας. Έτσι φαίνεται ότι ο νόμος, τον οποίο αναφέρει ο Αριστοτέλης, επέβαλε την διάταξη αυτή των πόλεων, ιερών κ.λ.π. ώστε, ανά δύο, να σχηματίζουν ισοσκελή τρίγωνα, συνδεδεμένα μέσω της κορυφής τους με τους Δελφούς, τον ομφαλό, αν όχι της γης, τουλάχιστον της Ελλάδας!

ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΤΡΙΓΩΝΑ

Αρκετά γνωστό είναι το ισοσκελές τρίγωνο της Ακρόπολης της Αθήνας, με τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα με απόσταση 242 στάδια. Αν ήταν μόνο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σύμπτωση αλλά έχουμε πάρα πολλά παρόμοια τρίγωνα για να χαρακτηριστούν απλά συμπτώσεις.

ΔΕΛΦΟΙ

Ίση απόσταση απ' το μαντείο των Δελφών έχουν:

Αθήνα - Ολυμπία, 660 στάδια

Ελευσίνα - Ιωλκός, 550 στάδια.

Μεγαλόπολη - Φιγάλεια, 660 στάδια.

Ιδαίον Άνδρο στην Κρήτη - Σμύρνη, 2198 στάδια.

Πέλλα - Κέρκυρα, 1350 στάδια.

Κινύρα Θάσου - Καρδαμύλη Χίου 1700 στάδια.

ΔΗΛΟΣ

Ίση απόσταση από το ιερό νησί της Δήλου έχουν:

Κόρινθος - Μυτιλήνη

Ασκληπιείο Κω - Ασκληπιείο Επιδαύρου

Αθήνα - Καρδαμύλη (Χίος)

Σμύρνη - Θήβα

Θέρμη Θεσσαλονίκης - Φίλιπποι

Δίκτυννα - Κνωσός

Ιδαίον άντρο - μαντείο Τροφωνίου

Σπάρτη - Πέργαμος

Ίλιον (Τροία) - Ιωλκός

Δελφοί - Αλεξάνδρεια

΄Αργος - Μυκήνες, 1200 στάδια


ΔΩΔΩΝΗ

Ίση απόσταση από το ιερό της Δωδώνης έχουν:

Δελφοί - Ιωλκός (1050 στάδια)

Ολυμπία - Τροφώνιο μαντείο (1240 στάδια)

Ελευσίνα - ανάκτορο Νέστορα στην Πύλο (1600 στάδια)

Αθήνα - Σπάρτη (1700 στάδια)

Δήλος - Αλεξάνδρεια Τρωάδας (2482 στάδια)

Κνωσός - Μίλητος (3300 στάδια)

Ρώμη - Βυζάντιο


Αντίστοιχες ιδιότητες παρουσιάζουν επίσης η Αθήνα, η Σπάρτη, το ΄Αργος, η Δωδώνη, η Κνωσός, και η Πέλλα.

Η Σμύρνη ισαπέχει απ' την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (1620 στάδια). (φ x 1000)

Ο Μαραθώνας ισαπέχει απ' την Αθήνα και από την Κάρυστο.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

Η απόσταση Ιωλκού - Ελευσίνας είναι 850 στάδια, το άθροισμα των γραμμάτων- αριθμών της λέξεως «Ελευσίς» είναι επίσης 850.

Ε=5 + Λ=30 + Ε=5 + Υ=400 + Σ=200 + Ι=10 + Σ=200 = 850

Η Χαλκίδα απέχει εξίσου απ' την Θήβα και το Αμφιάρειο, 162 στάδια. Η απόσταση Θήβας Αμφιαρείου είναι 262 στάδια (162 x 1.62 = 2.62 αλλά και 100 x φ2= 262) το τρίγωνο υπακούει στην αρμονία του χρυσού αριθμού φ=1.62. Η Χαλκίδα ισαπέχει επίσης απ' την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια. Δηλαδή παρουσιάζονται ο χρυσός αριθμός φ και το π εκατονταπλασιασμένα.

Η απόσταση Αθήνας - Σπάρτης είναι 800 στάδια ίση με την απόσταση Αθήνας - Δήλου. Απόσταση ίση με το ύψος της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου x 1001.

Η απόσταση Δελφών - Δήλου είναι 1460 στάδια, όσα έτη ήταν το μέγα έτος ή Σωθική περίοδος των Αιγυπτίων 1460 έτη. Κάθε 1460 έτη συμπληρώνει την εμφάνισή του ο Σείριος. Αν η απόσταση διαιρεθεί δια 4 δίνει 365.

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Στο σχέδιο του Παρθενώνα δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία γραμμή!

Το πλάτος του Παρθενώνα αντιστοιχεί σε γωνία ενός δευτερολέπτου της μοίρας στην Ισημερινό.

Οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι κάθετοι αλλά αν προεκταθούν νοητά προς τα επάνω συναντώνται στα 1852 μέτρα. Ο όγκος της νοητής πυραμίδας που σχηματίζεται είναι ο μισός της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου, 45.000.000 ελληνικά κυβικά πόδια.

Το κέντρο του Παρθενώνα ισαπέχει από το Θησείο, την Πνύκα, το Μνημείο του Φιλοπάππου, και το κέντρο του ναού του Ολυμπίου Διός τα οποία βρίσκονται σε κορυφές κανονικού οκταγώνου.

ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΝΑΟΣ

Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνος στις Βάσσες Αρκαδίας χτίστηκε από τον Ικτίνο με καθοδήγηση των Ιερέων των Δελφών. Ο Στέλιος Πετράκης ανακάλυψε ότι ο ναός είναι έτσι χτισμένος που κάθε χρόνο να γλιστράει πάνω στην ειδική βάση του με γωνία τέτοια που να στρέφεται κατά 50.2 δευτερόλεπτα της μοίρας κάθε χρόνο στοχεύοντας στο ίδιο αστρικό σημείο λόγω της κίνησης του άξονα της γης.

Ο ναός λεηλατήθηκε απ' τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο που αφαίρεσε και τα γλυπτά του, αλλά και από άλλους αργότερα που αφαιρούσαν μέταλλα απ' την ειδικά κατασκευασμένη βάση του. Δεν ξέρουμε αν μπορεί να ακολουθεί μέχρι σήμερα με την ίδια ακρίβεια την προκαθορισμένη του τροχιά προσανατολιζόμενος σε κάποιο αστρικό σημείο...

Ο άξονας περιστροφής της γης έχει μια κλίση 23.5° Αυτός ο άξονας κινείται αργά διαγράφοντας κύκλο κάθε 25.920 χρόνια. Σαν παράδειγμα αναφέρω ότι σε 14.000 χρόνια το άστρο Vega θα έχει πάρει την θέση του σημερινού Πολικού Αστέρα που βλέπουμε στο βόρειο ημισφαίριο πάντα στον βορρά. Προφανώς αυτόν τον κύκλο συνυπολόγισαν στην κατασκευή οι κατασκευαστές του ναού.

Ξαναπαίζοντας με αριθμούς 60 x 432 = 25.920

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΜΟΣ

Ένα από τα αρχαιότερα μαντεία και ιερά ήταν την Δωδώνης, Βρίσκεται στην ίδια ευθεία γραμμή με το μαντείο των Δελφών, την Ακρόπολη της Αθήνας και την Δήλο.

Μία άλλη μακριά ευθεία γραμμή λέγεται ότι ενώνει το Stonehedge, την Ακρόπολη της Αθήνας και την μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου.


ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΛΗΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ (τεύχος 92),

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΤΟΠΟ ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ κ.α.

Αντί – αμερικανισμός και εβραϊσμός

Γράφει ο Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

E-Mail: lvassilis@hotmail.com

Βρισκόμαστε στις ΗΠΑ για επαγγελματικό ταξίδι και είχαμε συναντήσεις με πολλούς παράγοντες της αμερικανικής πανεπιστημιακής και δημόσιας ζωής. Σε μια τέτοια συνάντηση ένας αμερικανός επιστήμονας μας ρώτησε γιατί, τέλος πάντων, υπάρχει στην Ελλάδα αντιαμερικανισμός. «Δεν ξέρετε;», τον ρωτήσαμε. «Ναι, κάτι ξέρω, αλλά θέλω και τη δική σας γνώμη», ανταπάντησε. Του δώσαμε ορισμένες εξηγήσεις, που, φαίνεται, ότι ταιριάζανε με άλλες γνώμες που είχε υπόψη του. Κουβεντιάσαμε αρκετή ώρα το θέμα και μας έδωσε κι εκείνος εξηγήσεις, που δεν είχαν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, την οποία γνώριζε από τα βιβλία, από συναδέλφους του στην επιστήμη και το διαδίκτυο. Είχε, δηλαδή, εικονική αντίληψη της πραγματικότητας.

Προ ημερών βρεθήκαμε σε μια συντροφιά φίλων ανάμεσα στους οποίους ήταν ένας ελληνοαμερικανός τρίτης γενεάς, ο οποίος είχε την ίδια απορία. Αυτή η απορία του είναι εκνευριστική, όταν ένας πολίτης μιάς υπερδύναμης διερωτάται γιατί ο κόσμος δεν συμπαθεί την Αμερική και τους αμερικανούς. Του είπαμε ότι με τον αμερικανικό λαό δεν έχει ο κόσμος τίποτε, η αντιπάθεια είναι για την πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ. Χρειάστηκε να κουβεντιάσουμε επί ώρα για να τον πείσουμε (;) ότι τα γεγονότα στη Σερβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και τώρα στο Λίβανο δείχνουν το μέγεθος την αμερικανικής πολιτικής και ιμπεριαλιστικής συμπεριφοράς, που θυμίζει τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Κάτι που δεν συνέβαινε με την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου ως κατακτητής δεν πείραζε το λαό, τις συνήθειές του, τον πολιτιστικό του και την θρησκεία του. Έτσι επικράτησε η αντίληψη αργότερα ότι χαμένοι υπήρξαν οι λαοί που «δεν κατακτήθηκαν» από τον Αλέξανδρο. Αντίθετα οι αμερικανοί ισοπεδώνουν τα πάντα. Το ίδιο κάνει και ο σύμμαχός του το Ισραήλ, που με άλλοθι το «ολοκαύτωμα» κάνει χειρότερα. Βομβαρδίζει αμάχους, γιατί τάχα ανάμεσά τους κινούνται άτομα της Χεζμπολάχ! Ισχύει, δηλαδή, εδώ η συλλογική ευθύνη, τότε οι εβραίοι σε τι διαφέρουν από τους Ναζί; Μάλλον τίποτε, μάλλον τους μοιάζουν.

Είναι γεγονός ότι με πρόσχημα την τρομοκρατία –αν είναι τρομοκρατία ένας απελευθερωτικός αγώνας- η αμερικανική πολιτική ηγεσία κάνει πολέμους, μπαίνει σε ξένες ανεξάρτητες και κυρίαρχες χώρες και καταστρέφει, σκοτώνει και φυλακίζει. Μαζί και οι ισραηλινοί, οποίοι με αμερικανικά όπλα, με χρήματα από τις ΗΠΑ, με πυρηνικό εξοπλισμό κατακτά, αλλάζει σύνορα και διαφεντεύει στην περιοχή, χωρίς να ακούγεται καμιά φωνή από ΟΗΕ, ΕΕ και άλλους οργανισμούς ή πολιτικές ηγεσίες. Τι χρειαζόμαστε τον ΟΗΕ, όταν ασκεί την ίδια πολιτική με της Αμερικής και του Ισραήλ, που τον έχει γραμμένο στα παλιά της παπούτσια; Όσο για την ΕΕ, ε, αυτή αποτελείται από ψοφοδεείς πολιτικούς. Διερωτώμεθα αν θα γινόντουσαν αυτά αν πρόεδρος στη Γαλλία ήταν ο Ντε Γκώλ, πρωθυπουργοί στην Ελλάδα ο Κων. Καραμανλής ή ο Αν. Παπανδρέου, στη Γερμανία ο Αντενάουερ κ.ο.κ.

Οι λαοί είναι χειροπόδαρα δεμένοι σε ανίκανες πολιτικές ηγεσίες, που ακολουθούν από πίσω τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς. Κάποτε πρέπει να υπάρξει αντίδραση των λαών, για να απαλλαγούν απ΄ αυτήν την σχιζοφρενική κατάσταση.